DÜNYADA GENÇLİK ÇALIŞMALARI TARİHİ Avrupa Birliği ve Türkiye’de faaliyet gösteren kuruluşlar sayesinde gittikçe daha çok aşina olmaya başladığımız Gençlik çalışmalarının tarihi aslında tahmin edilenden çok daha eskiye dayanıyor. Gençlik çalışmalarına, kendi tarihi boyunca gençlerin refahını, gelişimini ve güçlendirilmesini teşvik etme, onları toplumun desteği, saygıyı ve gelişme fırsatlarını hak eden değerli üyeleri olarak kabul etme ilkeleri öncülük etmiştir. Gençlik çalışmalarının en eski örnekleri Antik Yunan ve Roma’da görülmektedir. Bu uygarlıklarda gençler, cinsiyet ve sosyal statü gibi faktörlere bağlı olarak farklı derecelerde ayrıcalıklara sahip olsa da, toplumun önemli üyeleri olarak görülüyordu. Sokrates gibi filozoflar gençlere zekalarını ve karakterlerini geliştirmeleri için mentorluk ve rehberlik yapmanın önemine inanıyorlardı. Örneğin Atina’da genç erkek çocuklar okuma, yazma, matematik, müzik ve fiziksel uygunluk gibi alanlarda eğitim alıyordu. Benzer şekilde Roma’da gençler, pratik beceriler ve ahlaki değerleri öğrenmek için öğretmenler tarafından eğitiliyor veya “ludus” olarak bilinen okullara gidiyorlardı. Orta Çağ’da gençler genellikle demircilik, marangozluk veya duvarcılık gibi zanaatları öğrenmek için usta zanaatkarların yanında çırak olarak veriliyordu. Çıraklık, gençlere pratik beceriler kazandırdı ve geçimlerini sağlama fırsatı verirken aynı zamanda disiplin ve çalışma ahlakını da aşıladı. Loncalar, çıraklık eğitiminin düzenlenmesinde ve zanaatkarlıkta kalite standartlarının sağlanmasında önemli bir rol oynadı.
yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında, gençlere etkinlikler, açık hava deneyimleri, karakter gelişimi ve liderlik fırsatları sağlamak adına erkekler için İzciler ve kızlar için Kız Rehberleri gibi gençlik örgütleri kuruldu. Bu kuruluşlar hizmet, vatandaşlık ve kendine güven gibi değerleri vurguladılar ve hızla dünya çapında yayılarak birçok ülkede gençlik kültürünün ayrılmaz parçaları haline geldiler.
yüzyılın ortalarına gelindiğinde gençlik çalışması kendi bilgi birikimi, teorileri ve metodolojileriyle ayrı bir mesleğe dönüştü. Gençlik çalışanları psikoloji, sosyoloji, danışmanlık ve eğitim gibi alanlarda örgün eğitim almaya başladı. Okullar, toplum merkezleri, gençlik kulüpleri ve sosyal hizmet kurumları gibi çeşitli ortamlarda çalışarak gençlerin tam potansiyellerine ulaşmaları için destek, rehberlik ve fırsatlar sağladılar. Dünyadaki gençlik çalışmalarının tarihinden bahsederken, Avrupa Birliği’nin hem üye ülkeler içinde hem de üye olmayan ülkelerde gençlere yönelik fırsatları şekillendirmede önemli bir rol oynadığını belirtmek önemlidir. Gençlere yönelik AB fırsatları 1990’ların sonu ve 2000’lerin başında Erasmus ve Avrupa Gönüllü Hizmeti (EVS) gibi öncü programların başlatılmasıyla şekillenmeye başladı. Bu programlar, genç Avrupalılar için hareketlilik, eğitim ve gönüllülük fırsatlarını geliştirmeyi amaçlayarak, bugün Erasmus+ ve Avrupa Dayanışma Birliği çerçeveleri altında var olan kapsamlı gençlik girişimlerinin temelini oluşturdu. Avrupa Birliği, Erasmus+ ve Avrupa Dayanışma Birliği gibi programlar aracılığıyla gençleri güçlendirmeyi, sosyal katılımı teşvik etmeyi ve hızla değişen dünyada aktif vatandaşlığı teşvik etmeyi amaçlıyor.